Reakcje na ból są bardzo indywidualne. To, co dla jednych jest delikatnym dyskomfortem, dla drugich może być bardzo bolesne. Dlatego decyzja o zastosowaniu znieczulenia w przypadku zabiegu makijażu permanentnego zależy od preferencji i potrzeb klienta, a także od rekomendacji i uprawnień specjalisty. W przypadku znieczulania stosowanego przez linergistów do celów makijażu permanentnego, decyzje i procedury związane z znieczuleniem są regulowane przez prawo i przepisy zdrowotne, obowiązujące w danym kraju. Dlatego ważne, aby działał on zgodnie z obowiązującymi przepisami i uzyskał odpowiednie kwalifikacje oraz licencje do podania znieczulenia.

ZNIECZULENIE POWIERZCHNIOWE

Do znieczulenia powierzchniowego używane są prylokaina, benzokaina i lidokaina. Dostępne na rynku preparaty są najczęściej mieszaniną dwóch lub więcej środków. Nie zawierają one substancji obkurczających naczynia, ponieważ ich dodatek uniemożliwiłby wchłanianie substancji o działaniu przeciwbólowym.

Benzokaina

Jest to ester kwasu p-aminobenzoesowego (PABA, p-aminobenzoic acid) i etanolu (alkohol etylowy, C2H5OH). Charakteryzuje się szybkim działaniem już po 15-30 s. Czas działania wynosi 12-15 min. Stabilizuje błonę komórek nerwowych przez zahamowanie przepływu jonów koniecznych do wyzwolenia i przewodzenia impulsów.

Lidokaina

Środek typu amidowego z pierścieniem benzoesowym, metabolizowany w wątrobie. Lidokaina wykorzystywana jest do znieczulenia miejscowego i powierzchniowego. Uważa się ją za najbezpieczniejszy środek znieczulający, może być stosowana u osób w każdym wieku. W preparatach do znieczulenia miejscowego używana w postaci 2% roztworu chlorowodorku lidokainy, bez dodatku adrenaliny lub z adrenaliną w stężeniu: 1:50 tys., 1:80 tys. i 1:100 tys. Charakteryzuje ją szybki czas działania. Stabilizuje błony komórek nerwowych przez hamowanie przepływu jonów sodowych, potrzebnych do wyzwolenia i przewodzenia impulsów nerwowych. Czas działania lidokainy zależy od miejsca podania, dawki i dodatku leków obkurczających naczynia.

Prylokaina

Stabilizuje błony komórek nerwowych i hamuje wyzwalanie i przewodzenie impulsów nerwowych. W porównaniu z lidokainą ma równoważną siłę. Dłuższy czas działania, jest mniej toksyczna i szybciej ulega metabolizacji wątrobowej.

Znieczulenia powierzchniowe na nieprzerwaną powierzchnię skóry

Znieczulenia te w branży beauty nazywane są pierwotnymi i występują zazwyczaj w formie kremu, który nakładany jest na oczyszczoną i zdezynfekowaną skórę. Znieczulić w ten sposób można każdą pigmentowaną część ciała, np. brwi, usta i powieki. Często początkujący linergiści zastanawiają się, w którym momencie nałożyć krem – przed czy po rysunku wstępnym. Jeśli przed, to czy krem będzie jeszcze działał, a jeśli po, to czy nie wpłynie negatywnie na projekt. Tutaj nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Jednak warto wziąć po uwagę, że po nałożeniu znieczulenia pod okluzją zmieni się struktura skóry – tkanki będą napęczniałe i rozpulchnione. Istnieje duże ryzyko, że osoba wykonująca zabieg będzie pigmentować zbyt głęboko i mimo znieczulenia klient będzie odczuwał ból. Efektem takiej pracy mogą być blizny, utrata włosów, nierówne przyswajanie pigmentu, zbyt mocny efekt, plamy, rozlany pigment (fot. 1, 2).

ZNIECZULENIE MIEJSCOWE - MECHANIZM DZIAŁANIA LIDOKAINY I PRYLOKAINY

Środki do znieczulenia miejscowego charakteryzują się budową amidową. Ich mechanizm działania polega na blokowaniu kanałów sodowych, co prowadzi do zahamowania szybkiego przepływu jonów sodu i niedopuszczenia do depolaryzacji neuronu pod wpływem bodźca. W preparacie w postaci emulsji typu olej w wodzie obie substancje stanowią mieszaninę eutektyczną (stężenie 2,5%), w temperaturze pokojowej są w postaci płynnej, co zwiększa przenikanie preparatu do głębokich warstw skóry oraz wchłanianie do krążenia. Po zastosowaniu preparatu na nieuszkodzoną skórę przynajmniej przez godzinę pod opatrunkiem okluzyjnym wchłaniają się w głąb skóry, zapewniając znieczulenie do głębokości 2-3 mm, utrzymujące się przez 1-2 h po usunięciu opatrunku. Początkowo występuje zwężenie, a następnie rozszerzenie naczyń.

Aminoestry i aminoamidy

Aminoestry

Ulegają rozkładowi w osoczu i mogą powodować reakcje uczuleniowe.

Aminoamidy

Metabolizują się w wątrobie. Rzadko powodują reakcje alergiczne.

Jedne i drugie oprócz działania miejscowego mogą wywołać ogólnoustrojowe reakcje toksyczne. Do sytuacji takich dochodzi w następstwie przedawkowania środka znieczulenia, podania środka do naczynia krwionośnego lub kumulacji w wyniku wielokrotnych wstrzyknięć.

ZNIECZULENIE WTÓRNE

PODSUMOWANIE